Αγαπητέ κ. Καμπουράκη,
Είναι απορίας άξιον πως ένα έμπειρος δημοσιογράφος, όπως εσείς, αντιμετωπίζετε με τόση ελαφρότητα ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως είναι η βιντεοσκόπηση μαθημάτων σε μια σχολική τάξη δημόσιου σχολείου παρουσία μάλιστα μαθητών.
Θα μπορούσα να σταματήσω εδώ, όντας απόλυτα σίγουρος ότι όσοι διαβάζουν την παραπάνω παράγραφο καταλαβαίνουν απόλυτα τι εννοώ. Επιτρέψτε μου όμως να σας πω δυο λόγια παραπάνω. Μόνο δύο, για να μη βαρεθείτε κι εσείς διαβάζοντάς με, όπως βαριούνται, καθώς λέτε, οι καθηγητές να κάνουν μάθημα. Και θα σας στα πω απλά. Τόσο απλά που και να θέλατε, δεν θα μπορούσατε να μην τα κατανοήσετε .
Η τάξη και το μάθημα κ. Καμπουράκη, είναι μια δυναμική διαδικασία που εξελίσσεται εντελώς διαφορετικά από 45λεπτο σε 45λεπτο. Στη διαδικασία αυτή μπορεί να υπάρχει ταυτόχρονα ο καθηγητής που κάνει με τον καλύτερο τρόπο το μάθημα του, αλλά μπορεί να υπάρχει και ο μαθητής που για διάφορους λόγους δεν τον ακούει. Μπορεί να υπάρχει ο εξαίρετος μαθητής που θα σηκώσει το χέρι του, αλλά και ο αδύναμος που θα διστάσει. Μπορεί να υπάρχει ο μαθητής που θα διαβάσει άνετα το μάθημα του, αλλά κι αυτός που έχει μαθησιακές δυσκολίες και θα κομπιάσει στη μία ή στην άλλη, απλή για εμάς, βουνό για εκείνον, λέξη. Μπορεί ένα μάθημα να εξελιχθεί άψογα, αλλά μπορεί να έχει και μικρές ή μεγάλες συγκρούσεις τις οποίες καλείται να χειριστεί επιδέξια ο κάθε καθηγητής, έτσι ώστε να διαφυλάξει τόσο το παιδαγωγικό κλίμα και την εκπαιδευτική διαδικασία, όσο και τις σχέσεις των μαθητών του.
Όλα αυτά και πολλά ακόμα (είπα θα πω δύο λόγια), συμβαίνουν καθημερινά σε μια τάξη και που όπως διαπιστώνετε δεν είναι μια καλοκουρδισμένη θεατρική παράσταση προς τέρψιν ακροατών ή θεατών, καλοπροαίρετων αλλά και κακοπροαίρετων. Την παραπάνω παιδαγωγική διαδικασία ένας εκπαιδευτικός που σέβεται το ρόλο του είναι υποχρεωμένος να την προφυλάξει με κάθε τρόπο από τη δημοσιότητα. Είναι το πρώτο άλλωστε πράγμα το οποίο διδάσκουν εδώ και χρόνια εξαίρετοι παιδαγωγοί ανά τον κόσμο. Αν εσείς κ. Καμπουράκη δεν το καταλαβαίνετε και προτείνετε big brother παντού, είναι δικό σας θέμα και επιτρέψτε μου να σας πω ότι η άποψη σας είναι και επικίνδυνη. Ευτυχώς το καταλαβαίνουν πολύ καλά αυτές τις μέρες οι σύλλογοι γονέων που δεν θέλουν η συμπεριφορά, η συμμετοχή, η προφορά, το ντύσιμο, οι ιδιαιτερότητες του παιδιού τους, να γίνουν τηλεοπτικό σόου ή αντικείμενο σχολιασμού σε μια μικρή ή μεγάλη κοινωνία.
Η προστασία λοιπόν της εκπαιδευτικής διαδικασίας και ειδικά των μαθητών δεν είναι ούτε ανοησία, ούτε μάταιη άρνηση από μέρους των εκπαιδευτικών όπως εσείς θέλετε να πιστεύετε . Αντίθετα είναι ύψιστη προτεραιότητα κάθε εκπαιδευτικού, αλλά και κάθε ευνομούμενης δημοκρατικής πολιτείας.
Δύο μήνες τώρα κ. Καμπουράκη οι δάσκαλοι και οι εκπαιδευτικοί αυτής της χώρας όχι απλώς καβάλησαν το κύμα της θάλασσας και δεν μουσκεύτηκαν, όπως θα σας άρεσε, αλλά βούτηξαν στα βαθιά χωρίς σωσίβιο, χωρίς κανένα απολύτως σωστικό μέσο, με μόνα τους εφόδια το ύψιστο αίσθημα ευθύνης και την αγωνία για τα παιδιά τους (γιατί οι μαθητές μας παιδιά μας είναι κ. Καμπουράκη), και βγήκαν στον αφρό σώοι, κρατώντας μάλιστα ψηλά την παιδεία και την εκπαίδευση αυτού του τόπου. Αλλά σας δικαιολογώ κ. Καμπουράκη γιατί αυτά γινόταν 3 και 4 τα ξημερώματα, πάνω από πλατφόρμες που σερνόταν, την ώρα που εσείς κοιμόσασταν. Αλλά και όταν ξυπνούσατε κ. Καμπουράκη πάλι δεν μας βλέπατε, γιατί σας τύφλωνε η εμπάθεια σας απέναντι στις εκάστοτε κοινωνικές ομάδες που τυγχάνει να εργάζονται για το δημόσιο καλό αυτού του τόπου και για τις οποίες ελάχιστες φορές έχετε αρθρώσει μια καλή κουβέντα.
Την ίδια αντιμετώπιση άλλωστε επιφυλάσσετε (όχι μόνο προσωπικά αλλά και σχεδόν συνολικά ως κλάδος) χρόνια τώρα και σε άλλες κοινωνικές ομάδες όπως π.χ. στους γιατρούς και τους νοσηλευτές των δημόσιων νοσοκομείων. Οι ίδιοι σημερινοί "ήρωες" δεν ήταν αυτοί που εσείς μέχρι πριν δύο μήνες κατηγορούσατε για αδιαφορία, τεμπελιά και αναλγησία; Δεν ήταν οι ίδιοι που κατά την άποψη σας διέλυσαν τα νοσοκομεία; Οι ίδιοι που για πολιτικούς όπως θέλετε να πιστεύετε λόγους , μιλούσαν για ενίσχυση ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και άνοιγμα νέων ΜΕΘ;
Δεν είμαστε λοιπόν εμείς οι εκπαιδευτικοί κ. Καμπουράκη, οι οποίοι στο όνομα της προστασίας του ανθρώπου, υπηρετούμε την πιο βαθιά ταξική πολιτική, όπως θέλετε να διατείνεστε, αλλά εσείς κ. Καμπουράκη ο οποίος στο βωμό της δήθεν αντικειμενικής ενημέρωσης, δεν διστάζετε για ακόμα μια φορά να παίξετε το επικίνδυνο παιχνίδι του κοινωνικού αυτοματισμού, αγνοώντας ότι το παιχνίδι αυτό εκτός από το ότι έχει γυρίσει μπούμερανγκ για εσάς και τον κλάδο σας , έχει γίνει απολύτως αντιληπτό και κατανοητό από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας που εδώ και καιρό δεν τρώει κουτόχορτο.
Υ.Γ.1 Αποτελεί ύψιστη ύβρη να χρησιμοποιείτε για τους εκπαιδευτικούς τη φράση " αν επικρατήσουν οι απόψεις τους, καταδικάζονται τα πιο ευάλωτα παιδιά σε αμάθεια." Απέναντι σ' αυτά τα ευάλωτα παιδιά ο έλληνας εκπαιδευτικός είναι ο μόνος, ο μόνος επαναλαμβάνω, που σκύβει κάθε μέρα, κάθε ώρα, πάνω τους, αφουγκραζόμενος τις αγωνίες τους και προσπαθώντας να τα καταστήσει ισάξιους κοινωνούς της γνώσης και της παιδείας κι όχι παιδιά ενός "κατώτερου Θεού" που η ελληνική πολιτεία χρόνια τώρα τα έχει οδηγήσεις με τις πολιτικές της.
Υ.Γ. 2. Τα σαρδάμ όπως περιπαικτικά ίσως αναφέρετε δεν έχουν πατεράδες στους καθηγητές, αλλά άλλους που μάλιστα πληρώθηκαν αδρά γι αυτά (βλ. "σκοιλ ελικικου"), και που εσείς σε παλιότερο σας άρθρο λίγο-πολύ χαϊδεύετε ( βλ. Liberal- Καναλάρχες, ΚΕΚαρχες και άλλα φαντάσματα - 22/4/2020).
Υ.Γ. 3. Πως θα σας φαινόταν, με βάση και το μοντέλο που ουσιαστικά μας προτείνετε, να υπάρχει μια κάμερα πάνω από το γραφείο που εργάζεστε για να μάθει και ο κόσμος πώς βγάζει μια είδηση ένας δημοσιογράφος , ή πώς καταλήγει να γράψει ένα άρθρο π.χ. σαν αυτό που σχολιάζουμε σήμερα;
Υ.Γ. 4. Τελικά κ. Καμπουράκη αν η βιντεοσκόπηση μαθημάτων ήταν συνταγματική, γιατί έσπευσε η κ. Κεραμέως το απόγευμα της Παρασκευή 8/5/2020, να περάσει σχετική τροπολογία στη βουλή;
Τυλλιανάκης Εμμανουήλ
Καθηγητής πληροφορικής (ΠΕ86)
